3. EEN VISIE VAN EEN VOLLEDIG VOORNEMEN
Het boek aan de Efeziërs is bedoeld als een " volmaakt voornemen" en dit voorschrift moet voor altijd in ons hart blijven. Ons doel is niet zomaar een om een paar dingen te doen voor de Heer, ons doel moet zijn om te wandelen in de volledige betekenis waarvoor we geroepen zijn al van voor de grondlegging van de wereld.
Het boek aan de Efeziërs is een roep voor diegenen die willen leven voor het hoogste streven dat er is, namelijk het dienen van de Koning der Koningen. Wij zijn gekocht en betaald met een hoge prijs en wij zijn niet van ons zelf, wij zijn geroepen voor het hoogste streven dat er is op aarde. We moeten dit vast houden in ons hart, wij zijn in dienst van de Koning.
Het is noemenswaardig te zeggen dat de brief aan de kerk van Efeze voor Paulus de reden was om de glorieuze visie van het volmaakt voornemen van de kerk duidelijk te maken. Efeze was in die tijd een strategische stad zowel voor het Romeinse rijk als voor de kerk. Het is dan ook niet te verwonderden dat deze stad het centrum was van de aanbidding van afgod, Diana, die een satanische tegenhanger is van dat waarvoor de kerk geroepen is.
Het is een algemeen principe dat de machtige vestingen over gebieden en steden meestal een directe aanval zijn op Gods bedoelingen voor deze stad.
Het lijkt dan ook passend dat de Heer zijn boodschap naar de zeven kerken in Azië moeten beginnen met de Gemeente in Efeze, en de andere Bijbelse referenties aan deze stad, om zo meer besef te verkrijgen voor de volgorde van Zijn boodschappen.
De eerste keer dat we Efeze tegen komen in handelingen 18 blijkt er niets te zeggen over de grote geestelijke geschiedenis van deze stad. Onderweg tijdens een van zijn zendingsreizen stopte Paulus onderweg in Efeze en naar gewoonte begon hij een gesprek met de joden in hun synagoge. Zij vroegen hem om langer te blijven, maar hij weigerde, omdat hij het feest wilde houden in Jeruzalem. Het lijkt er dus op dat Paulus zijn rug keerde naar een geopende deur voor het evangelie, maar hij voelde aan dat de tijd nog niet rijp was.
Later kwam hij terug voorbij Efeze en vond er enkele discipelen die alleen maar bekend waren met de doop van Johannes. Paulus vertelde hen over de doop in de Heilige Geest en bad met hen zodat zij deze ontvingen. Daardoor bleef hij langer en na twee jaar eindigde hij met onderwijzen in de school van Tyrannus. Dit moet een van de meest buitengewone scholen geweest zijn in de geschiedenis. Niet alleen begon de Heer daar buitengewone mirakels te doen door Paulus, maar "...iedereen die in Azië verbleef hoorde het woord van Jezus Christus, zowel Joden als Grieken" Handelingen 19:10.
Wat een school moet dat geweest zijn? We mogen misschien verwonderd zijn dat zoiets kon gebeuren, gans Azië dat het Woord van God hoorde doordat Paulus twee jaar predikte in een school in Efeze. Maar er zijn strategische geestelijke plaatsen waar ze " geestelijke versterkers" hebben of " geestelijke megafoons". gebeurtenissen in zulke plaatsen vertellen zich snel voort. Sommige van deze plaatsen hebben dat permanent, zoals Jeruzalem, anderen zoals Antiochie en Efeze hadden dit blijkbaar maar voor een beperkte tijd.
Satan zal dit altijd gebruiken voor zijn doeleinden, zoals met de godin Diana, om zo haar aanbidding over de ganse wereld te verspreiden. Natuurlijk zal de vijand in iedere plaats, alles proberen na te maken wat de Heer doet. De Heer laat dit toe voor Zijn eigen doeleinden. Het conflict tussen deze twee zal de tegenstelling alleen maar versterken, en bewerken omdat wat echt is te versterken.
Als de Heer gewild had dat we zonder tegenstand zouden opgroeien, dan had Hij Satan onmiddellijk kunnen binden na Zijn opstanding uit de doden en zijn Koninkrijk over deze wereld kunnen vestigingen. Deze ganse Gemeente bedeling is voor ons bedoeld, het is een training om te regeren. De Heer heeft nergens gezegd dat het eenvoudig zou zijn.
Een andere les die we kunnen leren van Efeze is dat deze meest kostbare kerk blijkbaar een onopvallend en onbetekenend begin had. De meeste van Gods grote werken door de geschiedenis heen begonnen heel nederig. Dit is ook de reden dat Jezus in een stal werd geboren, zodat Hij alleen maar door openbaring kan gevonden worden.
De grootste christelijke beweging die zonder twijfel sinds de eerste eeuw de meeste mensen heeft aangeraakt, was de pinksterbeweging; en deze begon met een handvol heel arme mensen die niets anders hadden dan alleen maar een verlangen naar God. Zij wilden Hem, meer dan zuurstof, en deze kleine groep begon een geestelijk vuur dat rond de wereld brandde en miljoenen mensen aanraakte ieder jaar opnieuw.
De eerste test als iemand grote en betekenisvolle dingen wil doen is of hij betrouwbaar is in kleine dingen, soms nogal waardeloze zaken.
De kleine groep van mensen die Paulus aantrof in Efeze was langs ene kant een triestige groep en aan de andere kant was het ook heel bemoedigend. Het was triestig omdat zij alleen maar bekend waren met de doop van Johannes. Johannes was de voorloper. Hij kwam om de weg te wijzen naar Jezus, maar deze mensen hadden duidelijk niet meegekregen dat hij alleen maar de weg voorbereide.
Door de geschiedenis heen zien we gelijkaardige groepen die enthousiast begonnen zijn met een voorlopers beweging en de sprong gemist hebben naar de beweging die zij aankondigden of waarvoor ze de weg moesten bereiden.
Het bemoedigende bij deze discipelen was dat zij zo trouw bleven met zo weinig. De tijd tussen Johannes de doper en het bezoek van Paulus was bijna twintig jaar.
Vandaag is het een probleem om twintig weken te wachten op Gods belofte. De Heer zond een van de belangrijkste apostelen naar deze mensen die zolang met zo weinig betrouwbaar stand hielden, en leidde naar de vervulling van de dienst waar voor Johannes de doper geroepen was. Deze twaalf enkelingen werden het fundament waarop iets heel waardevols gebouwd werd.
Door de geschiedenis heel zien we mensen die hun leven eindigden in frustraties en bitterheid en mislukkingen, alleen maar omdat ze weinig geduld hadden. Als we ons door ongeduld laten leiden dan zullen we de bedoeling van Heer missen. Ongeduld is geen vrucht van de Geest, en de Heilige Geest kan ons ook niet leiden als ongeduld onze acties controleert. Maar als we betrouwbaar zijn met datgene wat ons toevertrouwd is, dan kunnen we, zo zeker als de zon opgaat, erop kunnen rekenen dat de Heer ons niet zal vergeten.
Er is een principe om te overwegen en dat is, hoe langer en harder het duurt om de vervulling van uw beloften te verkrijgen, zo waardevoller ze misschien is. Hoe gemakkelijker en sneller ze verkregen worden, hoe onbetekenend ze waarschijnlijk zijn.